kontrabas

fot. Waldemar Kielichowski © Instytut Muzyki i Tańca, Warszawa

Fragment filmu Siła tradycji powstałego w ramach projektu "Muzyczny folklor Podkarpacia - badania terenowe", Muzeum Etnograficzne im. F. Kotuli w Rzeszowie, 2014
Nazwa gwarowa: basy
Klasyfikacja: 3 Chordofony / 32 Chordofony złożone / 321 Lutnie / 321.3 Lutnie drzewcowe / 321.32 Lutnie szyjkowe / 321.322 Skrzynkowe lutnie szyjkowe lub gitary szyjkowe / 321.322-71 Skrzynkowe lutnie szyjkowe lub gitary szyjkowe pobudzane smyczkiem
Wykonawca: Nieznany
Rok wykonania: okres międzywojenny
Miejscowość: okolice Sieniawy
Region: Podkarpacie
Kraj: Polska
Własność: Muzeum Etnograficzne im. Franciszka Kotuli w Rzeszowie
Numer inwentarzowy: MRE 7986
Opis obiektu: instrument wzorowany na profesjonalnych kontrabasach (być może przerobiony profesjonalny kontrabas); w komorze kołkowej maszynki do strojenia; jej zewnętrzne powierzchnie wzmocnione paskami blachy; także połączenie szyjki z korpusem wzmocnione przykręconym śrubami do dolnej płyty trójkątnym paskiem blachy; płyta górna instrumentu, lekko wypukła, pęknięta wzdłuż; struny jelitowe
Elementy dekoracyjne: na paskach blachy przy komorze kołkowej rytowane motywy roślinne, u góry dolnej płyty, na trójkątnym pasku blachy rytowane linie proste i inicjały ,,A.S.”
Wymiary: 1800 x 525 x 670 x 215 mm
Materiały: drewno (jawor falisty, dąb, świerk), metal, jelito
Skala dźwiękowa, strój: kwintowy, C – G – d – a (?)
Praktyka wykonawcza: kontrabas, jako tzw. duże basy, rozpowszechniał się na ogół dopiero od XX w.; wchodził na ogół w skład większych kapel ludowych w Małopolsce (Krakowskie, Rzeszowskie)
Autor karty: Zbigniew J. Przerembski


<< Powrót